مقایسه نگرش مذهبی در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر و افراد سالم

مقدمه: در واقع اعتقادات مذهبی علاوه بر پیشگیری از بروز و شیوع بیماری های روانی، می تواند عوارض جسمانی بیماریها را کاهش داده و طول مدت بیماری را کم نماید و طول عمر را افزایش دهد. با این وجود متأسفانه اغلب تیم درمان تمایل به نادیده گرفتن مسائل مذهبی هنگام مراقبت از بیماران خود دارند. با توجه به اهمیت نقش مذهب بر سلامت جسمی، روانی و تبعیت از رژیم درمانی در بیماران مزمن، بر آن شدیم تا مطالعه ای با هدف مقایسه نگرش مذهبی در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر و افراد سالم انجام دهیم. روش: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی دو گروهی ، نمونه گیری به شیوه در دسترس و در بازه زمانی 6 ماهه از اوایل مهر تا اسفند ماه 1392 از میان بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی دکتر حشمت رشت و همراهان آنان انجام گرفت. در طی این مدت 320 نمونه واجد شرایط (160 نفر در گروه بیمار و 160 نفر در گروه سالم) وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود برای افراد گروه بیمار شامل نتایج آنژیوپلاستی دال بر درگیری عروق کرونر و داشتن سابقه آنژیوپلاستی یا جراحی پیوند عروق کرونر بود .معیار ورود جهت گروه سالم نیز عدم سابقه بیماری قلبی عروقی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش اصلی شامل داده های فردی و اجتماعی و سنجش نگرشهای مذهبی بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون من ویتنی و کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نمره میانگین نگرش مذهبی در گروه بیمار 82/9 ± 26/69 و در گروه سالم 48/9 ± 34/67 بود. هم چنین ازمون من ویتنی تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر نمره نگرش مذهبی کلی (p<0/05) نشان داد. به طوری که افراد گروه بیمار نمره نگرش مذهبی بالاتری داشتند. نتایج آزمون کای دو ارتباط معنی داری بین سن (p<0/0001)، جنس (p=0/003)، وضعیت تأهل (p<0/0001)، سطح تحصیلات (p<0/0001) وسطح اجتماعی (p<0/0001) با ابتلا به بیماری و سالم بودن نشان داد. نتیجه گیری: بالا بودن سطح نگرش مذهبی در افراد بیمار نسبت به سالم می تواند نشانگر احساس نیاز انسان به خدا در زمان مواجه با بیماری باشد. به نظر می رسد می توان از این امتیاز در راستای ارتقاء سلامت جسمی و روانی بیماران و بهبود تبعیت از درمان گامی مؤثر برداشت.